Kendini sev

SORU: Biz seni yeni bedenlenmiş halinle bir olarak hissetmeye alışmalıyız. Seni kalbimde taşımak benim için bir onurdur. Birçoğumuz, tutkumuzu yaşamak için işlerimizi bıraktık. Neden kendimizi bu kadar kaybolmuş ve yalnız hissediyoruz? İnsanlığa gerçek bir hizmet verme zamanı mı? Çünkü benim yolumun üzerinde kimsecikler yok. Bir sonraki adımımız nedir? Ben kendi tutkumda yaşamayı seçiyorum, o zaman bolluk da arkadan gelecek mi? Yanıt, güvenmek midir?

TOBIAS: Ben bu soruyu, bugünkü toplantımızı bitirmenin bir yolu olarak kullanacağım. Aslında yanıt, kendini gerçekten sevmek ve gerçekten onurlandırmak ve kendinle olmaktır. Sen aradığın şeyi kendinde bulana kadar, başka insanlarda bulamayacaksın. Bir yalnızlık duygusu var ama, bu yalnızlık duygusu aslında kendinle olman için sana ilham vermeye çalışıyor.

Bunda da büyük bir kargaşa var. Ve ben bunu tek bir noktaya indirgemek istiyorum – kendini sev. Kim olduğunu sev. Kendinle olmayı sev. Kendini deneyimlemeyi sev. Diğer herşey kuru gürültüdür. Insanlığı kurtarmayı düşünmek, tutkunun ne olduğunu düşünmek, ve burada, Dünya’da ne yapman gerektiğini düşünmek ve geri kalan herşey kesinlikle kuru gürültüdür. Kesinlikle dikkatin dağılmasıdır, çünkü o seslerin her biri ve o enerjilerin her bir parçası sana hatırlatmaya çalışıyor. Onları oraya sen koyuyorsun, onlar sana hatırlatmaya çalışıyor – kendini kesinlikle koşulsuz sev, hiçbir beklentin olmadan, ve hayal edebileceğin en büyük şefkatle.

Böylece alan üyeleri, dünyaya geri dönmek zamanı, kendi muazzam değişimlerinden geçen bir dünyaya. Oraya, kalbinizde sevgiyle, derin bir nefesle ve gerçekten farketmediğini bilerek çıkın.
Ve öyledir.