Kalp krizi geçirdim kendimi sorguluyorum
SORU: Çarşamba sabahı bir kalp krizi geçirdim. Beş
stent kondu. Müdahalenin başarılı olduğu ve bir hasar olmadığı söylendi.
Birkaç gün boyunca sonuç pek de içaçıcı değildi. Şimdiyse daha çok
psikolojik sonuçlarıyla başa çıkmaya çalışıyorum. İndianapolis’teki
Learning Communities (Bilgi Toplumları) Konferansı’na gitmiyorum, ve
Türkiye’ye gitmeme de izin verilmeyecek. Yaşantımı yeniden düzene sokmak
için kendime bir haftalık zaman ayırdım. Öylesine korktum ki, herhangi
bir iletişime izin vermedim. Bu yüzden şimdi senden özel bir okuma talep
ediyorum ki, bir bakış açısı edinebileyim. Dün gece ansızın anladım ki –
eski ben Çarşamba günü öldü ve şimdi yeni bir ben yaratılıyor. Lanet
olsun, bunu gerçekleştirmenin daha kolay bir yolu yok muydu!!!!!!!
Şimdiye kadar kendime bu kadarını duymaya izin verdim ve belki de şu
anda tüm duymam gereken budur. Bana sağlayabileceğin her türlü anlayış
için teşekkürler.
TOBIAS: Güzel, teşekkür ederiz. Daha kolay bir yol var ama, sen zaten buna inanmayacaksın, o zaman neden sözünü edelim ki. Bunun daha kolay yolu, nefes almaktır; sana hizmet etmeyen herşeyi bırakmaktır; sahip olduğun sınırlamaları salıvermektir; yalnızca bırakıvermek. Şimdi, senin özel durumunda, bir dizi çok zorlu sevgiler, başkalarının seni sevme biçimi (söz konusu). Yalnızca bu yaşamındakine odaklanacak olursan, ana-babanın çok zorlayıcı, manipüle edici sevgi türünü (görürsün). Sevgiye değer olmadığını düşünüyorsun ve bu yüzden de sevgiyi ifade etmek sana çok zor geliyor.
İçerde tutulan her duygu ve her bir bilinç ya da farkındalık parçası, beraberinde taşıyıp durduğun o fiziksel kabın içinde depolanır. Tabi sevgi gibi duygular doğrudan kalple ilgilidir, ve sen tüm bu enerjileri kalbinde biriktirdin. Ve salıverdiğini ya da bıraktığını ne kadar düşünmüş olsan da – ki aslı sorun da zaten burada, “düşünmüş” olman – yine de tutunuyordun. Nefes almak, gerçek soluma, seni açar, ama aynı zamanda değiştirir de ve birçok kişi bundan korkar.
Böylece bu noktada yaşamında bir olay yarattın, çünkü seçimlerin iş başındaydı. Seçimlerin, ruhun ve bedenin tarafından duyuldu. Yaşamak seçimini yaptın, ama yeni bir biçimde. Kendini, daha önceleri hiç olmadığı gibi açmak seçimini yapıyorsun. Böylece edindiğin o deneyim, kalp krizi, sorduğun soruda ya da mektubunda da açıkça belirttiğin gibi, aslında senin açılmanı sağladı.
Sen öldün – eski sen öldü – ama tüm fiziksel bedeninin ölmesine gerek kalmadan hemen bir sonraki yaşamına geçebilmen şaşırtıcı değil mi. Eski bilincin – sınırlı sevgi, acıtan ya da ıstırap çektiren sevgi bilincin – öldü. Ve şimdi, yaptığın seçimler doğrultusunda bir dolu mutlu ve verimli yıl yaşayacaksın. Kısa dönem (planlarını) o konferansı ya da geziyi unut gitsin, çünkü sen tüm spiritüel kutupluluğunu yeniden-enerjilendirdin ya da değiştirdin ve bu tür şeylerin gerçekten önemi kalmadı, ve sen çok daha önemli olacak yeni şeylerin kapısını açtın.
Derin bir nefes al, kendine verdiğin bu deneyimi kutsa ve bunun için kendine teşekkür et. Bu bir hata değildi, yanlış yaptığın bir şey değildi. Sen yeni bir biçimde yaşamak seçimini yaptın. Öyle olsun.
TOBIAS: Güzel, teşekkür ederiz. Daha kolay bir yol var ama, sen zaten buna inanmayacaksın, o zaman neden sözünü edelim ki. Bunun daha kolay yolu, nefes almaktır; sana hizmet etmeyen herşeyi bırakmaktır; sahip olduğun sınırlamaları salıvermektir; yalnızca bırakıvermek. Şimdi, senin özel durumunda, bir dizi çok zorlu sevgiler, başkalarının seni sevme biçimi (söz konusu). Yalnızca bu yaşamındakine odaklanacak olursan, ana-babanın çok zorlayıcı, manipüle edici sevgi türünü (görürsün). Sevgiye değer olmadığını düşünüyorsun ve bu yüzden de sevgiyi ifade etmek sana çok zor geliyor.
İçerde tutulan her duygu ve her bir bilinç ya da farkındalık parçası, beraberinde taşıyıp durduğun o fiziksel kabın içinde depolanır. Tabi sevgi gibi duygular doğrudan kalple ilgilidir, ve sen tüm bu enerjileri kalbinde biriktirdin. Ve salıverdiğini ya da bıraktığını ne kadar düşünmüş olsan da – ki aslı sorun da zaten burada, “düşünmüş” olman – yine de tutunuyordun. Nefes almak, gerçek soluma, seni açar, ama aynı zamanda değiştirir de ve birçok kişi bundan korkar.
Böylece bu noktada yaşamında bir olay yarattın, çünkü seçimlerin iş başındaydı. Seçimlerin, ruhun ve bedenin tarafından duyuldu. Yaşamak seçimini yaptın, ama yeni bir biçimde. Kendini, daha önceleri hiç olmadığı gibi açmak seçimini yapıyorsun. Böylece edindiğin o deneyim, kalp krizi, sorduğun soruda ya da mektubunda da açıkça belirttiğin gibi, aslında senin açılmanı sağladı.
Sen öldün – eski sen öldü – ama tüm fiziksel bedeninin ölmesine gerek kalmadan hemen bir sonraki yaşamına geçebilmen şaşırtıcı değil mi. Eski bilincin – sınırlı sevgi, acıtan ya da ıstırap çektiren sevgi bilincin – öldü. Ve şimdi, yaptığın seçimler doğrultusunda bir dolu mutlu ve verimli yıl yaşayacaksın. Kısa dönem (planlarını) o konferansı ya da geziyi unut gitsin, çünkü sen tüm spiritüel kutupluluğunu yeniden-enerjilendirdin ya da değiştirdin ve bu tür şeylerin gerçekten önemi kalmadı, ve sen çok daha önemli olacak yeni şeylerin kapısını açtın.
Derin bir nefes al, kendine verdiğin bu deneyimi kutsa ve bunun için kendine teşekkür et. Bu bir hata değildi, yanlış yaptığın bir şey değildi. Sen yeni bir biçimde yaşamak seçimini yaptın. Öyle olsun.
Yorumlar
Yorum Gönder