Beslenme saatinde yediğim yemek ismi DRAM
SORU: Selam Tobias. Benim sorum en küçük kızımla ilgili ve kanunla
başı derde girdi. Ve ben buna bir Yeni Enerji yanıtı var mı diye merak
ediyordum, çünkü ben avukatlara gittim ve pek de arzu edilmeyen bir
hakim var, hani, bilirsin işte, herkese bir bedel ödetecek cinsten.
TOBIAS: Gerçekten. Ve ben şimdi sana soruyu geri soracağım. Enerjiyi tanımlayacak o tek kelime nedir – sadece bir an için benimle birlikte kısa duvarın arkasında dur – tüm bu olanların enerjisini tanımlayacak tek kelime nedir?
Hazirun: (uzun bir duraksama)
TOBIAS: Sana bir ipucu verelim. “D” ile başlıyor.
Hazirun: Dram.
TOBIAS: Gerçekten de. Dram. Dram! Biliyor musun, bu inanılmaz. İnanılmaz. Belki ben bundan sonra dramla ilgili bir film yaparım. Ben şimdi bağımlı oldum, beyler. Siz beni buna soktunuz. Drama. Peki, insanlar bu konuda bağırıp şikayet etseler de, kısa duvarın arkasında durursan, (sence) bunu neden seçiyorlar? Bunu neden yapıyorlar? Kızın bununla ne yapıyor? Bu dramdır.
Şimdi biliyorum, bu kulağa soğuk, hatta belki kalpsizlik gibi geliyor ama, biz burada gerçekçi olmaya çalışıyoruz. Kızının dram yaratmasının bir nedeni var. İnsanlar neden dramlar yaratır?
Hazirun: (duraksama) Canlı/hayatta olduklarını bilmek için mi?
TOBIAS: Gerçekten de. Canlı olduklarını bilmek için. Ve dramın yan ürünü olarak ellerine ne geçer? (duraksama) Sana bir ipucu vereyim – diğer insanların ilgisi. Kendilerini sevemedikleri için, hayatta olduklarını, canlı olduklarını hissettirecek ve ilgiyi çekebilecekleri bir dram yaratırlar, ve onun içine girerler, böylece kendilerini sevmek zorunda kalmazlar, ve şimdi elinde süregelen harika, harika bir yaratım vardır. Ha, onlar buna bağırıp çağırıyorlar ve tekmeler atıyorlar ve seni de içine çekiyorlar, ama eve gidip de kızınla karşılaştığında onu alkışlasan – yaşamında böylesine harika bir dram yarattığı için onu alkışlasan – ne olurdu?
Eh, öncelikle sana acaip sinir olurdu. Peki şöyle dersen ne olur, “Burada ne kadar parlak bir yaratım iş başında, onu sonlandırmaya hazır mısın? Noktalanmasını istiyor musun? Çünkü bu benim için noktalanacak, artık onun içinde yer alamam.” Bu, bizim yüksek bilinç yaratımı diyeceğimiz şey değildir. Bir yaratımdır ama, sürekli daha fazla dram ve daha fazla dram ve daha fazla dram yaratmaktan öteye gidemeyecektir.
Bak – biz sana ya da kızına kusur bulmuyoruz – insanlar, bir nedenden ötürü yaşamlarında olaylar yaratırlar. Kimse kızına kusur bulmuyor. Buna öbür taraftan gelen karanlık bir varlık falan da diyemeyiz, gerçi insanlar böyle bir şeyi suçlamaya gerçekten bayılıyorlar. Ama sizin durumunuzda bu katıksız dramdır. Kızının aşırı bir ilgiye ihtiyacı var. O nedenle senden, herşeyden önce, gidip onu alkışlamanı istiyoruz, gerçekten.
Hazirun: Tamam.
TOBIAS: Sonra, Biraz daha farklı bir biçimde nasıl yaratabileceğini, nasıl uyanmaya başlayacağını ve yaşamındaki bu olayların tümünü kendisinin yarattığını nasıl fark edeceğini öğrenmek isteyip istemediğini sor. Kızın, kendi sorumluluğunu almak zorunda. Hukuki çatışmayı unut. Sonucuyla ilgili kaygılanmayı unut. Bunların hepsi dramdır. Bu yoluna girecektir. Bunu sana şimdiden söyleyebilirim. Yoluna girecektir. Bunu sana söylüyorum. Gerçi kızın buna şu anda inanmayacaktır ama, ben sana söylüyorum. Sihirli bir değneğin hareketiyle değil. Bu tarafta bulunan herhangi birimizin işe karışmasıyla değil, ama yoluna girecektir.
Böylece ben şimdi senin kendi yaşamına bir göz atmaya başlamanı ve tekrar ve tekrar ve tekrar insanların dramlarında neden yer aldığına bir bakmanı istiyorum. Sen kendin çok az dram yaratıyorsun, anlıyor musun, ama sürekli başka insanlarınkinde yer alıyorsun. Neden? Neden oraya gidiyorsun? Ve sana bir ipucu vereyim, altı harf – r-a-h-i-b-e. R-a-h-i-b-e. Dünya’ya Bakan Ana. Hemşire (kızkardeş) Şefkati. Bu eğitimi aldığın uzun, çok uzun bir geçmiş, başkalarına bakmak. Sen bu kapana kısılmışın. Ve şimdi doğal olarak dramlara çekiliyorsun, ve bu yolun, seni cennete götürecek, kendini bulmanı sağlayacak yol olduğunu sanıyorsun. Bu senin için çok büyük bir adım olacak, devasa bir adım olacak, ama bunu bırakmak zamanıdır, sevgili Hemşire.
Hazirun: Teşekkür ederim.
TOBIAS: Biz teşekkür ederiz.
TOBIAS: Gerçekten. Ve ben şimdi sana soruyu geri soracağım. Enerjiyi tanımlayacak o tek kelime nedir – sadece bir an için benimle birlikte kısa duvarın arkasında dur – tüm bu olanların enerjisini tanımlayacak tek kelime nedir?
Hazirun: (uzun bir duraksama)
TOBIAS: Sana bir ipucu verelim. “D” ile başlıyor.
Hazirun: Dram.
TOBIAS: Gerçekten de. Dram. Dram! Biliyor musun, bu inanılmaz. İnanılmaz. Belki ben bundan sonra dramla ilgili bir film yaparım. Ben şimdi bağımlı oldum, beyler. Siz beni buna soktunuz. Drama. Peki, insanlar bu konuda bağırıp şikayet etseler de, kısa duvarın arkasında durursan, (sence) bunu neden seçiyorlar? Bunu neden yapıyorlar? Kızın bununla ne yapıyor? Bu dramdır.
Şimdi biliyorum, bu kulağa soğuk, hatta belki kalpsizlik gibi geliyor ama, biz burada gerçekçi olmaya çalışıyoruz. Kızının dram yaratmasının bir nedeni var. İnsanlar neden dramlar yaratır?
Hazirun: (duraksama) Canlı/hayatta olduklarını bilmek için mi?
TOBIAS: Gerçekten de. Canlı olduklarını bilmek için. Ve dramın yan ürünü olarak ellerine ne geçer? (duraksama) Sana bir ipucu vereyim – diğer insanların ilgisi. Kendilerini sevemedikleri için, hayatta olduklarını, canlı olduklarını hissettirecek ve ilgiyi çekebilecekleri bir dram yaratırlar, ve onun içine girerler, böylece kendilerini sevmek zorunda kalmazlar, ve şimdi elinde süregelen harika, harika bir yaratım vardır. Ha, onlar buna bağırıp çağırıyorlar ve tekmeler atıyorlar ve seni de içine çekiyorlar, ama eve gidip de kızınla karşılaştığında onu alkışlasan – yaşamında böylesine harika bir dram yarattığı için onu alkışlasan – ne olurdu?
Eh, öncelikle sana acaip sinir olurdu. Peki şöyle dersen ne olur, “Burada ne kadar parlak bir yaratım iş başında, onu sonlandırmaya hazır mısın? Noktalanmasını istiyor musun? Çünkü bu benim için noktalanacak, artık onun içinde yer alamam.” Bu, bizim yüksek bilinç yaratımı diyeceğimiz şey değildir. Bir yaratımdır ama, sürekli daha fazla dram ve daha fazla dram ve daha fazla dram yaratmaktan öteye gidemeyecektir.
Bak – biz sana ya da kızına kusur bulmuyoruz – insanlar, bir nedenden ötürü yaşamlarında olaylar yaratırlar. Kimse kızına kusur bulmuyor. Buna öbür taraftan gelen karanlık bir varlık falan da diyemeyiz, gerçi insanlar böyle bir şeyi suçlamaya gerçekten bayılıyorlar. Ama sizin durumunuzda bu katıksız dramdır. Kızının aşırı bir ilgiye ihtiyacı var. O nedenle senden, herşeyden önce, gidip onu alkışlamanı istiyoruz, gerçekten.
Hazirun: Tamam.
TOBIAS: Sonra, Biraz daha farklı bir biçimde nasıl yaratabileceğini, nasıl uyanmaya başlayacağını ve yaşamındaki bu olayların tümünü kendisinin yarattığını nasıl fark edeceğini öğrenmek isteyip istemediğini sor. Kızın, kendi sorumluluğunu almak zorunda. Hukuki çatışmayı unut. Sonucuyla ilgili kaygılanmayı unut. Bunların hepsi dramdır. Bu yoluna girecektir. Bunu sana şimdiden söyleyebilirim. Yoluna girecektir. Bunu sana söylüyorum. Gerçi kızın buna şu anda inanmayacaktır ama, ben sana söylüyorum. Sihirli bir değneğin hareketiyle değil. Bu tarafta bulunan herhangi birimizin işe karışmasıyla değil, ama yoluna girecektir.
Böylece ben şimdi senin kendi yaşamına bir göz atmaya başlamanı ve tekrar ve tekrar ve tekrar insanların dramlarında neden yer aldığına bir bakmanı istiyorum. Sen kendin çok az dram yaratıyorsun, anlıyor musun, ama sürekli başka insanlarınkinde yer alıyorsun. Neden? Neden oraya gidiyorsun? Ve sana bir ipucu vereyim, altı harf – r-a-h-i-b-e. R-a-h-i-b-e. Dünya’ya Bakan Ana. Hemşire (kızkardeş) Şefkati. Bu eğitimi aldığın uzun, çok uzun bir geçmiş, başkalarına bakmak. Sen bu kapana kısılmışın. Ve şimdi doğal olarak dramlara çekiliyorsun, ve bu yolun, seni cennete götürecek, kendini bulmanı sağlayacak yol olduğunu sanıyorsun. Bu senin için çok büyük bir adım olacak, devasa bir adım olacak, ama bunu bırakmak zamanıdır, sevgili Hemşire.
Hazirun: Teşekkür ederim.
TOBIAS: Biz teşekkür ederiz.
Yorumlar
Yorum Gönder